شعر و ادبیات فارسی
شعر و ادبیات فارسی

شعر و ادبیات فارسی

محمدرضا هاشمی زاده/ پاییز


  نگاه هر خیابان برگ پاییــــــــز 

  و آوای درختان برگ پاییـــــــــز 

 

 طنین خسـته ی نارنجی شهــــــــر

 صدای گریه باران برگ پاییــــــز

محمدرضا هاشمی زاده/ ای عزیزان به شما هدیه زیـــــــــزدان آمد


ای عزیزان به شما هدیه زیـــــــــزدان آمد
عید فرخنـــــــده ی نورانی قربـــــــــان آمد

حاجیان سعی شما شد به حقیقت مقبول
رحمت واسعــــه ی حضــرت ســـبحان آمد

عید قربان به حقیقـــت زخــــــداوند کریم
آفتابی به شــــــب ظلمت انســــان آمد

جمله دلها چو کویری ست پر از فصل عطش
بر کویــــر دل ما، نعــــــــــــمت باران آمد

خاک میسوخت در اندوه عطش باحسرت
نقش در سینه ی این خاک گلستان آمد

امر شد تا که به قربانـــــــی اسماعیلش
آن خلیــــلی که پذیرفتـــه ز رحـــــمان امد

امتحان داد به خوبی بخـــــــدا ابــــراهیم
جای آن ذبح عظیمی که به قربــــان آمد

آن حسینی که زحج رفت سوی کرببــلا
به خدا بهر سر افـــــرازی قـــــــــرآن آمد

محمدرضا هاشمی زاده/ ما هر دوتا دونیمه ی سیبیم مثل هم


ما هر دوتا دونیمه ی سیبیم مثل هم
در ازدحام کــوچـه غــــریبیم مثل هم


من در تومی شکوفم وتودر هوای من
آئیــنه ایم هـــر دو عجیبـیم مثل هم


بـا آبشار گــریــــه از آن ارتفــاع درد
کوهیم صخره صخره شکیبیم مثل هم


من با توان چشم تـو تکثیر می شوم
با این حساب جمع وضریبیم مثل هم


آئینه ای بگیــر و خودت را نــگاه کن
ما هردوتا دونیمه ی سیبیم مثل هم