دوبیتی لری بابا طاهر

خوشا آنان که هر شامان ته وینند

سخن واته گرن واته نشینند

گرم دسرس نبی آدم ته وینم

بشم آنان بوینم که ته وینند

دوبیتی عاشقانه از بابا طاهر

بی تو هر شو سرم بر بالش آیو

چونی از استخوانم نالش آیو

شب هجران بجای اشک چشمم

ز مژگان پاره های آتش آیو

دوبیتی عاشقانه از بابا طاهر

بود درد مو و درمونم از دوست

بود هجر مو و هجرونم از دوست

اگر قصابم از تن وا کره پوست

جدا هرگز نکرده جونم از دوست

دوبیتی باباطاهر

شد ستم پیر و بر نایی نمانده

بتن توش و توانایی نمانده

بمو واجی بوره آلاله ای چین

چرا چینم که بینایی نمانده

درخت غم بجانم کرده ریشه... بابا طاهر

هر آنکس مال و جاهش بیشتر بی

دلــش از درد دنــیا ریشــــتر بی 

اگر بر سر نهی چون خســروان تاج

به شیرین جانت آخر نیشتر بی

###

درخت غم بجانم کرده ریشه

بدرگــــــاه خدا نالــــم همـیـشــــه 

رفیـــقان قدر یکدیــــگر بدانید

اجل سنگست و آدم مثل شیشه