شعر و ادبیات فارسی
شعر و ادبیات فارسی

شعر و ادبیات فارسی

نشاط اصفهانی / عمر بگذشت

عمر بگذشت‌ و نماندست‌ جزایامی‌ چند

به‌ که‌ بایاد کسی‌ صبح‌ شود شامی‌ چند

به‌ حقیقت‌ نبود در همه‌ عالم‌ جز عشق‌

 زهد و رندی‌ و غم‌ و شادی‌ ازو نامی‌ چند

زحمت‌ بادیه‌ حاجت‌ نبود در ره‌ دوست‌

 خواجه‌ برخیز برون‌ آی‌ ز خود گامی‌ چند

طبع‌ خاکی‌ بنه‌ و چاک‌ بر افلاک‌ انداز

 مرغ‌ کز دام‌ برآید چه‌ بود بامی‌ چند؟

شیخ‌ را باک‌ گر از طعنه‌ خاصان‌ نبود

 من‌ چه‌ باکم‌ بود از سرزنش‌ عامی‌ چند

آتشی‌ بر سر این‌ کوی‌ برافروخت‌ نشاط

در نگیرد ولی‌ از شعله‌ او خامی‌ چند