شعر و ادبیات فارسی
شعر و ادبیات فارسی

شعر و ادبیات فارسی

این کهنه رباط را که عالم نام است


این کهنه رباط را که عالم نام است
و آرامگه ابلق صبح و شام است


بزمی‌ست که وامانده صد جمشید است
قصریست که تکیه‌گاه صد بهرام است