شعر و ادبیات فارسی
شعر و ادبیات فارسی

شعر و ادبیات فارسی

دوبیتی از بابا طاهر


اگر شیری اگر ببری اگر گور

سر انجامت بود جا در ته گور

تنت در گور گردد سفره گستر

بگردش موش و مار و عقرب و مور




دوبیتی باباطاهر


شد ستم پیر و بر نایی نمانده

بتن توش و توانایی نمانده

بمو واجی بوره آلاله ای چین

چرا چینم که بینایی نمانده





درخت غم بجانم کرده ریشه... بابا طاهر


هر آنکس مال و جاهش بیشتر بی

دلــش از درد دنــیا ریشــــتر بی 

اگر بر سر نهی چون خســروان تاج

به شیرین جانت آخر نیشتر بی


###


درخت غم بجانم کرده ریشه

بدرگــــــاه خدا نالــــم همـیـشــــه 

رفیـــقان قدر یکدیــــگر بدانید

اجل سنگست و آدم مثل شیشه 




سه دوبیتی از باباطاهر


به قبرستان گذر کردم کم وبیش

بدیدم قبر دولتـــمند و درویــش 

نه درویش بیکفن در خــاک رفته

نه دولتمند برده یک کفن بیش 


.......


مو آن رندم که عصیان پیشه دیرم

به دستی جام و دستی شیشه دیرم

اگر تو بی گناهی رو ملک شو

مو از حوا و آدم ریشه دیرم


.......


نهالی کن سر از باغی برآرد

ببارش هر کسی دستی برآرد

برآرد باغبان از بیخ و از بن

اگر بر جای میوه گوهر آرد




دوبیتی اثر بابا طاهر همدانی


دلم از دست تو دایم غمینه

ببالین خشتی و بستر زمینه

همین جرمم که مو ته دوست دیرم

که هر کت دوست دیره حالش اینه