از آمدن و رفتن ما سودی کو

از آمدن و رفتن ما سودی کو
وز تار وجود عمر ما پودی کو

در چنبر چرخ جان چندین پاکان
می‌سوزد و خاک می‌شود دودی کو

افسوس که نامه جوانی طی شد

افسوس که نامه جوانی طی شد
وان تازه بهار زندگانی دی شد

حالی که ورا نام جوانی گفتند
معلوم نشد که او کی آمد کی شد

جامی است که عقل آفرین می زندش

جامی است که عقل آفرین می زندش
صد بوسه ز مهر بر جبین می زندش

این کوزه‌گر دهر چنین جام لطیف
می‌سازد و باز بر زمین می زندش

هر ذره که بر روی زمینی بوده‌است

هر ذره که بر روی زمینی بوده‌است
خورشید رخی زهره جبینی بوده‌است

گرد از رخ آستین به آزرم فشان
کان هم رخ خوب نازنینی بوده‌است

شعر "ویسواوا شیمبورسکا" اثر گروس عبدالملکیان

فقط آب می‌تواند اینگونه

از درز آجرهایی که چیده‌ایم

بگذرد

فقط آب می‌تواند

اینگونه راهی دور را

از قله

       دامنه

             جنگل

                     پایین بیاید

و فروتنانه

در لیوانی کوچک

دهانمان را خنک کند