ای دیده اگر کور نئی گور ببین

ای دیده اگر کور نئی گور ببین
وین عالم پر فتنه و پر شور ببین

شاهان و سران و سروران زیر گلند
روهای چو مه در دهن مور بین

هرچند که رنگ و بوی زیباست مرا

هرچند که رنگ و بوی زیباست مرا
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا

معلوم نشد که در طربخانه خاک
نقاش ازل بهر چه آراست مرا

جامی است که عقل آفرین می زندش

جامی است که عقل آفرین می زندش
صد بوسه ز مهر بر جبین می زندش

این کوزه‌گر دهر چنین جام لطیف
می‌سازد و باز بر زمین می زندش

هر ذره که بر روی زمینی بوده‌است

هر ذره که بر روی زمینی بوده‌است
خورشید رخی زهره جبینی بوده‌است

گرد از رخ آستین به آزرم فشان
کان هم رخ خوب نازنینی بوده‌است

می خوردن و شاد بودن آیین من است

می خوردن و شاد بودن آیین من است

فارغ بودن از کفر و دین، دین من است

گفتم به عروس دهر کابین تو چیست
گفتا دل خرم تو کابین من است